- Birce Akalay’dan yapay zekaya gerçek güzellik çağrısı! - 23 Nisan 2024
- Ayakkabı Dünyası Sezona Özge Özacar’lı Lansman ile Adım Attı - 23 Nisan 2024
- Anneler Günü’nde sevginizi Jumbo ile taçlandırın! - 23 Nisan 2024
GÜVEN DUYGUSU ANNE KARNINDA BAŞLIYOR
Çocuklar aile fertleri arasında ilk güçlü bağı annesiyle kurar. Bu bağ, anne karnındayken başlar. Çocuk yaş aldıkça, farklı duygularla tanışır. Bunlardan biri, özellikle 3-4 yaşlarında ortaya çıkan anne ve babayı kaybetme korkusudur.
Reem Nöropsikiyatri Merkezi’nden Nörolog Dr. Mehmet Yavuz konuyla ilgili şu bilgileri paylaştı:
Çocuklar için anne baba hayatta karşılaştıkları korkular ve zorluk karşısında güvenilecek tek limandır. Örneğin bir bebek ilk defa gördüğü insanlara yabancılık çektiği için korkarak bakar. Hatta onu kucağınıza alıp sevmek istediğinizde muhtemelen ağlamaya başlayıp anne ya da babasının kucağına gitmek ister. Çocuklar özellikle okul öncesi dönemde karanlıktan korkar. Bu nedenle pek çok ebeveyn gecenin bir yarısında odalarına gelen minik misafirle karşılaşır.
Korku gelişiminin bir parçası
Normal gelişimin ve kişisel olgunlaşmanın bir parçası olan korku, rahatsız edici ve olumsuz bir histir. Ancak hayatla mücadele ederken çocuğun kendini koruması için öğrenmesi gereken bir duygudur. Bu dönemde çocuğun yaşadığı tüm korkular gelişim sürecinden kaynaklanmaz. Anne babanın ve sosyal çevrenin çocukla iletişim kurarken yanlış tutum ve davranışları korkuların oluşmasına yol açar. Ebeveynlerin evhamlı olması, telefona bile panikleyerek cevap vermesi çocukların korkuları üzerinde etkili olabilir.
Çocuklar hayatın gerçeği olan ölüm kavramını 3-6 yaş arası dönemde fark eder. Anne babayı yitirme korkusunu hissetmeye başlaması, hayatını olumsuz yönde etkiler. Sürekli kaygılı ve endişeli bir ruh hali içine girer. Çocuk alışverişe giden annesinin bir daha geri dönmeyeceğini zanneder. Okula ya da yuvaya giden bir çocuk annesinin onu okuldan almayı unutacağını düşünür.
Aile nasıl tutum sergilemeli?
Araştırmalara göre, ebeveynlerin ‘daha küçük, unutur’ diyerek çocuğu kandırması ya da verdiği sözleri yerine getirmemesi güven kaybına yol açabilir. Bazen ebeveynler özellikle yaramaz çocukların hareketlerini kontrol altına almak için korkutarak isteklerini yaptırmaya çalışırlar. “Beni üzmeye devam edersen hastalanıp ölürüm”,“Sözümü dinlemezsen, seni sevmem başka çocukların annesi olurum” gibi ifadeleri çocuk ciddiye alır. Kendilerini güvende hissetmedikleri için gece uyuyamaz, arkadaşlarıyla oyun oynarken saldırgan bir tutum sergiler, odaklanma sorunu yaşadığı için derslerinde başarısız olabilir.
Ebeveynlerin yapması, çocuğun birey olduğunu unutmamasıdır. Onların duygularını hafife almamak, korkularından dolayı yargılamamak gerekir. Çocuk ciddiye alınmadığını hissederse duygusal dünyasında telafisi çok zor hasarlar meydana gelebilir. Çocuklar için dünyadaki en önemli şey, anne ve babası tarafından hissetmektir. Çocuğunuzu korkularından özgür kılmak için empati kurmaya çalışın. Yalnız kalmaktan korktuğunda yargılamak yerine, “Ben de senin yaşındayken yalnız kalmaktan korkardım” gibi onu anladığınızı hissettirecek cümleler kurun. Çocukların gözünde anne baba her durumda korkmadan kendini ifade edebileceği, sorunlarını paylaşabileceği sevgi dolu bir kucak olmalı.
